पण वेळच नाही .....

कॉलेज  सोडल्यानंतर पहिल्यांदाच परत कॉलेजला जाताना बसच्या खिडकीतून बाहेर डोकावताना लिहिलेली हि कविता.


हि रस्ते , हि झाडी ओळखीचीच आहेत ...
हा प्रवास , हा वारा ओळखीचाच आहे ....

एकट्याच्या प्रवासातली आपली वाटणारी खिडकी , ओळखीचीच आहे...
पाळणारे झाडे आणि झाडांवरची चिवचिव , ओळखीचीच आहे...

मध्येच एका ओढ्यावर स्तब्ध असलेला बगळा , ओळखीचाच आहे ....
हा मातीचा सुगंध हि रस्त्याची किचकीच , ओळखीचीच आहे....

पण वेळ ?????
हं .....वेळ मात्र अनोळखी ....!!!!